Breaking News

நானும் ஒரு அகதி - மாவை கவலை

இரு­பத்­தைந்து ஆண்­டு­க­ளுக்கும் மேலாக எனது சொந்த நிலம் ஆக்­கி­ர­மிக்­கப்­பட்­டுள்­ளது. எனவே நானும் சொந்த நாட்­டி­லேயே அக­தி­யா­கவே வாழ்ந்துவரு­கிறேன் என பாரா­ளு­மன்ற உறுப்­பினர் மாவை சேனா­தி­ராஜா தெரி­வித்தார்.

ஆட்சிமாற்­றத்தின் பின்னர் இனப்­பி­ரச்­சி­னைக்­கான தீர்வு விரைவில் சாத்­தி­ய­மாகும் என எதிர்­பார்க்­கிறோம். இந்­நி­லையில் இரா­ணுவம் ஆக்­கி­ர­மித்­துள்ள தமிழ் மக்­களின் காணிகள் விடு­விக்­கப்­ப­ட­வேண்டும் என அவர் மேலும் தெரி­வித்தார்.

கோண்­டாவில் இந்துக் கல்­லூ­ரியின் வரு­டாந்தப் பரி­ச­ளிப்பு விழாவில் பிர­தம விருந்­தி­ன­ராகக் கலந்­து­கொண்டு உரை­யாற்­று­கை­யி­லேயே அவர் மேற்­கண்­ட­வாறு தெரி­வித்தார்.

அவர் அங்கு மேலும் உரை­யாற்­றி­ய­தா­வது, எதிர்­கால சந்­த­தி­யி­ன­ரான இன்­றைய மாண­வர்­களின் கல்விவளர்ச்­சியில் புலம் பெயர்ந்த நாடு­களில் வாழ்­கின்ற எம்­ம­வர்கள் பெரும் கரி­சனை காட்டிவரு­கின்­றனர். அவர்கள் வியர்வை சிந்தி உழைத்த பணத்­தினை எமது பிர­தே­சங்­களை வளப்­படுத்தும் வகையில் முத­லீ­டு­களைச் செய்து உற்­பத்தி முயற்­சி­களை ஆரம்­பிப்­ப­தற்கும் தமிழ் இளைஞர், யுவ­தி­க­ளுக்கு வேலை­வாய்ப்பு வழங்­கு­வ­தற்கும் தயா­ராகி வரு­கின்­றனர்.

ஆட்சிமாற்­றத்தின் பின்னர் இத்­த­கைய ஆர்­வ­முள்­ள­வர்­க­ளுக்கு இரட்டைப் பிரஜா உரிமை வழங்கி அவர்கள் எமது பிர­தே­சத்தில் முத­லீடு செய்­வதை ஊக்­கு­விக்­கு­மாறு ஜனா­தி­ப­தி­யு­டனும் பிர­த­ம­ருடனும் பேசி­யுள்ளோம்.

பாட­சாலைப் பிள்­ளை­க­ளுக்கு ஊட்டச் சத்து அவ­சியம். எங்கள் பிர­தே­சத்தில் உள்ள பாட­சா­லைகள் பல­வற்றில் ஊட்டச் சத்து குறை­வான மாண­வர்கள் இனங்­கா­ணப்­பட்­டுள்­ளனர். 30 வருட யுத்­தத்­தினால் எமது பிர­தே­சத்து தொழில்துறை நலி­வ­டைந்து வேலை வாய்ப்­புக்கள் அரு­கி­யுள்­ளன. இதனால் குடும்ப பொரு­ளா­தார நிலை கீழ்மட்­டத்தில் உள்ள பிள்­ளைகள் ஊட்டச் சத்­துக்­கு­றைந்­த­வர்­க­ளாக உள்­ளனர்.

இக்­ குறைபாட்டை நிவர்த்திசெய்­வ­தற்கு தமிழர் பிர­தேச பொரு­ளா­தார வளம் கட்டி எழுப்­பப்­ப­ட­வேண்டும். ஏற்­க­னவே நல்ல முறையில் இயங்­கி­வந்த காங்­கே­சன்­துறை சீமெந்துத் தொழிற்­சாலை, பரந்தன் இர­சா­யனத் தொழிற்­சாலை, வாழைச்­சேனை காகித ஆலை போன்­ற­வற்றை மீள ஆரம்­பிக்­கு­மாறு அர­சாங்­கத்­திடம் வலி­யு­றுத்­தி­யுள்ளோம்.

இரு­பத்­தைந்து வரு­டங்­க­ளுக்­கு­ மே­லாக எனது சொந்த நிலமும் இரா­ணுவ ஆக்­கி­ர­மிப்­புக்குள் அகப்­பட்டுக் காணப்­ப­டு­கின்­றது. எனவே நானும் அக­தி­யா­கவே உள்ளேன். எனது சொந்தக் காணிக்குச் செல்­ல­வேண்டும் என்ற ஏக்கம் என்­னி­டத்தில் இருக்­கின்­றது. என்­னைப்­போன்றே பலர் தமது சொந்தக் காணிகள் விடு­விக்­கப்­ப­ட­வேண்டும் என ஏங்கிக்கொண்­டி­ருக்­கி­றார்கள். எனவே புதிய அரசு விரைவில் இராணு ஆக்­கி­ர­மிப்­புக்குள் உள்ள காணி­களை விடு­விக்க நட­வ­டிக்கை எடுக்­க­வேண்டும்.

எமது ஆசி­ரி­யர்கள் தங்­களை முழு­மை­யாக அர்ப்­ப­ணித்து எமக்குக் கல்வி போதித்­தார்கள். எனக்கு உள்­நாட்டில் உயர்­கல்­விக்­கான உரிமை மறுக்­கப்­பட்­டது. நான் சிறையில் இருந்த காலத்தில் இந்­தியப் பிர­தமர் ஜவர்­கலால் நேரு இந்­தி­ரா­காந்­திக்கு எழு­திய கடி­தங்­களைப் படித்­தி­ருந்தேன்.

எத்­த­கைய இக்­கட்­டான சூழ்­நி­லை­க­ளிலும் மாண­வர்கள் நன்­றாகக் கற்­க­வேண்டும். நூல­கங்­க­ளுக்குச் சென்று அறிவு நூல்­களை வாசிக்க வேண்டும். ஆசி­ரி­யர்கள் அர்ப்­ப­ணிப்­புடன் மாண­வர்­க­ளுக்கு கல்வி போதிக்­க­வேண்டும். சிற்­பியைப் போன்று எதிர்­கால சமூ­கத்தைச் செதுக்கும் பாரிய பணி­யினை மேற்­கொள்ளும் ஆசி­ரி­யர்­களின் துன்­பங்கள் போக்­கப்­ப­ட­வேண்டும். அவர்­க­ளுக்­கு­ரிய பதவி உயர்வுகள் உரிய காலத்தில் வழங்கப்படவேண்டும் என்றார்.

இந்நிகழ்வில் சிறப்பு விருந்தினர்களாக யாழ். கல்வி வலய கல்வி நிர்வாக பிரதிக் கல்விப் பணிப்பாளர் கோ. வரதராஜ மூர்த்தி, கொழும்புத்துறை இந்து மகாவித்தி-யா-லய அதிபர் க.தவகீஸ்வரன் மற்றும் கௌரவ விருந்தினர் பழைய மாணவர் சங்க செயலாளர் த.ஞானகிரி உட்பட மற்றும் பலர் உரை நிகழ்த்தினர்.